Przejście do pionkówki z ofiarą pionka

Tematom przejścia do końcówki i przejścia z końcówki figurowej do końcówki pionkowej poświęcono dużo miejsca w literaturze szachowej. Jest to zagadnienie trudne i bardzo ważne w grze praktycznej.
Pokażemy interesujący przykład przejścia z końcówki skoczkowej do pionkówki, połączonego z ofiarą pionka. Okazuje się, że kluczowe znaczenie ma szybkie uzyskanie wolnego pionka na skrzydle hetmańskim.

Shephard, C - Townsend, R
Great Britain, 1969

Posunięcie białych

1.Se4+! Sxe4 2.Kxe4 Kxg4 Białe poświęciły piona aby wykorzystać przewagę na skrzydle hetmańskim.

3.b4! Rozpoczyna się wyścig! Czarne także mają wolne piony.
3...axb4 Warto zwrócić uwagę na wariant 3...g5 4.bxa5 Kh4 5.a6! bxa6 6.c5 g4 7.c6 g3 8.Ke3 g2 9.Kf2 Kh3 10.Kg1 i białe pierwsze przemieniają piona w hetmana.
4.axb4 Kh4 5.c5 g5 6.b5 g4 7.c6 bxc6 8.bxc6 g3

9.Kf3 Kluczowy moment, król powstrzymuje czarnego piona, zwykłe wyścigi 9.c7 g2 10.c8=H g1=H 11.Hh8+ Kg3 12.Hxe5+ prowadziły do remisu.
9...e4+ 10.Kg2 e3 11.Kf3! Znakomite posunięcie! Król powstrzymuje dwa czarne piony, dając czas własnemu pionowi na przemianę w hetmana i białe wygrywają.

1-0 Po 11.Kf3 e2 12.Kxe2 g2 13.Kf2 czarny pion jest powstrzymany.

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Vistula Chess Monthly

Logo Vistula