Latająca dama

Przedstawiamy studium ukraińskiego autora, uważanego za jednego z najwybitniejszych w historii kompozycji szachowej, pokazujące, jak skomplikowane są końcówki hetmańsko-wieżowe. Nie jest łatwo rozwiązać to studium bez przestawiania figur na szachownicy. Niektóre ruchy białego hetmana są trudne do znalezienia podczas liczenia wariantów.

Pervakov
1986

Wygrana białych

1.Hg2! Białe zaczynają od groźby Hc2 mat.
1...We2! 2.Wd5+ Wd2

3.Wd8! Jedyne pole dla wieży. Do remisu prowadziło 3.Wd4? h4 4.Hf3+ He2 5.Hc6 Ke1 6.Hh1+ Hf1 7.Hxf1+ Kxf1 8.Wxd2 Kg1=.
3...h4 Manewr 3...He2 przegrywał forsownie 4.Hh1+ He1 5.Hxh5+ He2 6.Hh1+ He1 7.Hf3+ He2 8.Hc6 He3 9.Ha4+ Ke1 10.We8.

4.Hg4+! He2

5.Ha4+! Ke1 6.Hxh4+ Kd1 7.Hh1+ He1 8.Hf3+ He2

9.Hc6! He3 10.Ha4+ Ke1 11.We8 i po zdobyciu hetmana białe wygrywają.

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Vistula Chess Monthly

Logo Vistula