Jak wygrać końcówkę z trzema pionkami mniej?

Studium Henri Rincka pokazuje, że liczenie pionów nie wystarcza. Należy również policzyć warianty. Na początek autor demonstruje mała kombinację - poświęcenie gońca dla udostępnienia kolumny "a". Po dorobieniu hetmanów dalsze akcje mają na celu ścieśnienie czarnego króla. Finał został zaczerpnięty z opracowań XIX - wiecznego włoskiego szachisty teoretyka Giambattisty Lolli.

Rinck, Henri
1917

Wygrana białych

1.Gd4 exd4 2.h8H a1H

3.Ha8+ Kb2 4.Hb7+ Ka2 Przyśpieszało wygrana białych 4...Ka3? 5.Ha7+ Kb2 6.Hxd4+.
5.Ha6+ Kb1 6.Hd3+ Szachowanie hetmanem nie może być przypadkowe 6.Hb5+?? Hb2+ i po wymianie hetmanów wygrywają czarne.
6...Ka2 7.Hc4+ Ka3 8.Ha6+ Kb2 9.Hb5+ Ka3 10.Ha5+ Kb2 11.Hb4+ Ka2 12.Ha4+ Kb2 Odejście 12...Kb1 skutkuje matem 13.Hc2#.
13.Hxd4+ Finałowa seria szachów zasługuje na zapamiętanie, jako patentowany sposób wygrywania w narożniku.
13...Kb1 14.He4+ Ka2 15.Ha4+ Kb2 16.Hb4+ Ka2 17.Kc2

1-0 Słynna pozycja Lolli, czarny hetman nie może szachować by przeszkodzić matowi.

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Vistula Chess Monthly

Logo Vistula