Felietony 2018
Gra na załapańca
Nie jesteśmy zwolennikami grania debiutów, które mają zaskoczyć
przeciwnika, ale jeżeli ktoś jest naprawdę dobrze przygotowany
teoretycznie, to warto o tym pomyśleć, gdy sytuacja w tabeli
turniejowej skłania do ryzyka. Permanentne granie podejrzanych
wariantów debiutowych jest drogą do klęski...
Wariant partii szkockiej rozegrany w poniższej partii wymaga od obu
stron wykonania dużej pracy w domu. Granie tych pozycji bez
przygotowania jest bardzo ryzykowne zwłaszcza dla białych.
Prueger,K - Dyckhoff,E [C45]
Correspondence 1930
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.d4 exd4 4.Sxd4 Hh4
5.Hd3?! Ta naturalna reakcja na plan czarnych jest
kiepskim rozwiązaniem. Niestety trzeba nauczyć się grać tę ostrą
pozycję przed rozpoczęciem partii. Bez znajomości pozycji powstających
po 5. Sc3 albo 5. Sb5 lepiej nie siadać do szachownicy. 5...Sf6 6.Sd2 6...Sg4! Wykorzystanie słabej gry białych jest trudne i wymaga dużo kreatywności.
7.g3 Hf6 8.S4f3 Sce5 9.Hc3 9...Gb4! Białe poddały się ze względu na 10.Hxb4 Sxf3+ 11.Sxf3 Hxf3 12.Hc3 Hxf2+ 13.Kd1 O-O 14.Gf4 d5! i czarne mają przytłaczającą przewagę. Jeszcze szybciej wygrywało 9...Hb6!!.
0-1
Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski
Vistula Chess Monthly