http://szachowavistula.pl/vistula/modasiezmienia.htm
Wariant obrony Caro-Kann, rozegrany w tej partii, był bardzo modny w naszych młodych latach. Wtedy odbicie 5...exf6 miało kiepską opinię. W ostatnich latach jest odwrotnie. Tak jest w szachach bardzo często. Jesteśmy przekonani, że za jakiś czas odbicie pionkiem g ponownie zafascynuje licznych szachistów, a popularność odbiciem pionkiem e nagle zmaleje. Poniższa partia powinna być jedną z pierwszych, którą obejrzą chętni do grania tego odgałęzienia obrony Caro-Kann.
Pokhla,G - Bronstein,D [B16]
Parnu, 1971
1.e4 c6 2.d4 d5 3.Sc3 dxe4 4.Sxe4 Sf6 5.Sxf6+ gxf6
6.Gc4 Gf5 7.c3 e6 8.Se2 Sd7 9.Sg3 Gg6 10.0-0 My zagralibyśmy 10.h4. W tych pozycjach najczęściej białe muszą przyblokować marsz czarnego piona h. Krótka roszada w tym wariancie musi być wykonana świadomie, po dobrym przemyśleniu takiej decyzji. Linia g jest otwarta i zostanie opanowana przez czarne, które mogą łatwo ustawić figury do ataku na pozycję roszady. Popsuta struktura pionkowa jest ceną za możliwość aktywnej gry i na tym etapie partii nie jest to istotna słabość.
10...Hc7 11.a4 0-0-0
12.He2 Należało grać 12.Hf3. W czasach, gdy grana była ta partia,nie było jeszcze analiz teoretycznych i mało kto grał ten wariant.
12...h5 13.Wd1? Białe nie widzą żadnego zagrożenia dla siebie i grają „pozycyjnie”. Właściwym rozwiązaniem było 13.Se4!.
13...h4 14.Sf1 Gh5 15.f3 Gd6 16.a5 Wdg8
17.b4? Atak białych na skrzydle hetmańskim jest zbyt wolny. Należało przejść do pasywnej obrony, grając 17.h3! Na diagramie mamy typowe ustawienie czarnych w tym wariancie...
17...h3 18.g3
18... Gxg3! No i białe doigrały się...
19.Kh1 19.hxg3 Wxg3+ 20.Sxg3 Hxg3+ 21.Kf1 h2 22.Hg2 Hxf3+!.
19...Gxh2! 20.Se3 20.Sxh2 Wg2.
20...Hf4 0-1
Warto zapoznać się także z inną partią Dawida Bronsteina graną w tym wariancie.
Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski