Felietony 2018

Ważny temat

Jeden z autorów ma dużą praktykę w obronie królewsko-indyjskiej i co jakiś czas grywał różne aternatywy dla niej, dlatego zwrócił uwagę na prezentowaną poniżej niepozorną partię. Występuje w niej bardzo ważny, może najważniejszy temat dla wariantów nazywanych współcześnie w literaturze anglojęzycznej „modern”. W szóstym posunięciu najlepiej przejść do obrony królewsko-indyjskiej, ponieważ po 6...Sh6 i 6...Se7 białe mogą zagrać bardzo silne posunięcie 7. h4. Jeżeli czarne upierają się przy tym, żeby nie grać 6...Sf6, powinny poczekać na roszadę białych grając 6...c6. Z przebiegu partii wynika, że 7. h4 było dużym zaskoczeniem dla grającego czarnymi, który nie wiedział jak ma na ten plan zareagować i szybko całkowicie się pogubił. Prawdopodobnie ten szachista nie znał zupełnie teorii tego wariantu, wymyślił samodzielnie 6...Se7 i nigdy nie analizował planu z szybkim h2-h4. Po 7. 0-0 czarne uzyskują niezłe pozycje, ale na pewne nie lepsze niż w obronie królewsko-indyjskiej. Podobnie można ocenić 6...c6. 7. 0-0 Sh6.

Hardegen,A (1999) - McNamara,G (2134) [A40]
ch-AUS 2018 Cammeray AUS (10.14), 11.01.2018

1.d4 g6 2.c4 Gg7 3.e4 e5 4.Sf3 d6 5.Sc3 Sd7 6.Ge2 Se7?!

7.h4! h6 8.d5

8...h5? Czarne nie wiedzą co grać, a w głowie zawodnika szaleją demony.
9.Ge3 Sf6 10.c5 Sg4 Wtrącenie roszady pozwalało wprowadzić do gry rezerwy 10...O-O 11.♘g5 ♘g4 12.♗xg4 ♗xg4 po czym szanse są równe.
11.cxd6

11...Sxe3?? W końcu dochodzi do podstawki. Poprawne było 11...cxd6 12.♗d2 a6 13.♘g5 b5 i przewaga białych nie ma decydującego charakteru.
12.dxe7 1-0

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski