Felietony

Tylko liczenie wariantów

Legendarny mistrz świata Michaił Tal dobrze radził sobie, wbrew powszechnej opinii, także w końcówkach, zwłaszcza takich, w których decyduje taktyka albo po prostu trzeba policzyć warianty lepiej niż przeciwnik. Oto pionkówka, w której wszystkiego trzeba się doliczyć.

Tal - Durasevic
Varna, 1958

Posunięcie białych

1.Kd2 Kd7 2.Kd3 Kd6 3.c4 bxc4+ 4.Kxc4

4...e5 Remisowało 4...g5! 5.g3 ( remisuje także 5.fxg5 hxg5 6.h3 ( nie jest silniejsze 6.b4 Kc6 7.Kd4 Kd6 8.a4 e5+ 9.Ke4 Ke6 10.h3 f5+ 11.Kf3 Kd5= )
6...f5 7.g3 e5 8.b4 ( przegrywa próba przełomu 8.h4? f4 9.gxf4 gxh4-+) 8...f4 9.gxf4 exf4= ).

5...gxf4 6.gxf4 h5 7.h4 f6 8.b4 ( 8.Kb4 e5 9.fxe5+ Kxe5 10.Kc3 Ke4 11.b4 ( 11.Kd2 Kd4=) 11...Ke3=) 8...Kc6 9.a4 Kb6 10.b5 axb5+ 11.axb5 e5=.
5.fxe5+ Kxe5 6.b4 f5 7.b5 axb5+ 8.Kxb5 f4 9.a4 g5

10.a5 g4 Nie zmieniało wyniku 10...Kd6 11.Kc4 Kc6 12.Kd4 Kb5 13.Ke4 Kxa5 14.Kf5 Kb4 15.h3 Kc3 16.Kg6 Kd2 17.Kxh6 Ke3 18.Kxg5+-.
11.Kc4! Można się już poddać: 11... Kd6 12.Kd4+-; 11... Ke4 12.a6+-; 11...f3 12.gxf3 gxf3 13.Kd3 f2 14.Ke2 .
1-0

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Vistula Chess Monthly

Logo Vistula