Felietony 2020
SZACHY MATEMATYCZNE
Mm. David Pires Tavares Martins (rocznik 1997) opowiada „Panoramie Szachowej” o szachach w Portugalii i swojej grze turniejowej.
Dawid Pires Tavares Martins
- David, jesteś pierwszym szachistą z Portugalii, który daje wywiad dla polskiego magazynu szachowego. Czy jesteś świadomy historycznej ważności tej chwili?
- OK, zaczynamy.
- Jak to się stało, że okres między Bożym Narodzeniem i Nowym Rokiem poświęciłeś akurat na grę w turnieju pamięci Dawida Przepiórki w Warszawie?.
- W rodzinnym gronie spędzaliśmy tu święta. Ja zagrałem w turnieju „A”, mój brat Guilherme w turnieju „B”. Studia zostawiają mi mało czasu na grę i przygotowania.
- Co studiujesz?.
- Po maturze w rodzinnym mieście w latach 2014 – 2018 studiowałem matematykę w University of Oxford. Obecnie przygotowuję rozprawę doktorską na wydziale matematyki Politechniki w Zurychu (ETHZ).
- Jak wygląda system rozgrywek szachowych w Portugalii?.
- W Dywizji I walczy dziesięć 4-osobowych zespołów w systemie skoszarowanym. W drużynach występują również mistrzowie z innych krajów, głównie z Hiszpanii, ale Polacy też się trafiali. Dywizja II to kilka grup drużyn, które grają podczas weekendów. Mój debiut w Dywizji II miał miejsce, gdy skończyłem 10 lat.
- Opowiedz trochę o swoich początkach w szachach.
- Urodziłem się w małym (ok. 20 tys. mieszkańców) mieście Mirandela na północy Portugalii, znanym już w czasach obecności Rzymian. Reguły gry poznałem w domu, gdy miałem 6 lub 7 lat. W moim mieście istnieje wielosekcyjny klub sportowy o nazwie Clube Amador de Mirandela („Klub Amatorów”), utrzymywany z budżetu miejskiego. W tamtym czasie zajęcia sekcji szachowej – kilka razy w tygodniu – prowadził ukraiński MF Roman Chemerys, mocno zadomowiony w Portugalii. W wieku 10 lat zostałem mistrzem w swojej kategorii wiekowej. Startowałem oczywiście w krajowych rozgrywkach młodzieżowych i w Mistrzostwach Europy Juniorów. Najlepiej wspominam występ w 2011 w turnieju U-14 w Bułgarii, gdzie zająłem 10 miejsce (drugi w tym turnieju był Jan Krzysztof Duda, a trzeci – Rosjanin Artemiew; obaj mieli tylko o pół punktu więcej od Davida – przyp. Redakcji). Jednocześnie uczestniczyłem w młodzieżowych konkursach matematycznych (w rodzaju polskich Olimpiad Matematycznych – przyp. Redakcji), co później bardzo się przydało, bo oswoiło mnie z atmosferą takich imprez, z panującą tam rywalizacją itp..
- Jakie książki należą do Twoich ulubionych lektura szachowych? Zbiór partii Alechina albo „Mój system’ Nimzowitscha?
- Nie, Nimzowitsch raczej nie. Lubię książki Aagarda o ataku w szachach, chętnie posługuję się bazą danych z partiami. Ale odpowiadają mi partie Botwinnika i Karpowa. Partie Kasparowa też bardzo lubię oglądać, ale to zdecydowanie nie mój styl gry.
- Czy ze swojej praktyki turniejowej możesz przytoczyć jakieś własne „partie nieśmiertelne”?
- To byłoby za dużo powiedziane, ale z przyjemnością wspominam wygraną partię z Węgrem Gledurą z turnieju w Londynie w 2015 roku; mój przeciwnik nie miał wtedy jeszcze tytułu arcymistrza. Pamiętny dzień to ten, gdy grałem z Paulem Veltenem z Francji w ostatniej rundzie turnieju w Montebelluna (Włochy) i koniecznie potrzebowałem zwycięstwa do normy na tytuł mistrza międzynarodowego. A jeśli chodzi o mój występ w Warszawie, interesującą partię rozegrałem z mistrzynią Anną Kubicką.
- Co zamierzasz robić po zakończeniu studiów?.
- Myślę, że bardzo ciekawa byłaby praca jako matematyk – pracownik naukowy na uniwersytecie. Ale dziś trudno powiedzieć, czy znajdzie się taka pozycja na uczelni w Portugalii, czy tez w innym kraju. Czas pokaże!
- Bardzo dziękuję za rozmowę.
Dawid Pires Tavares Martins na rozdaniu nagród w Warszawie.
David Martins – Anna Kubicka [E20]
Warszawa, 29.12.2019
1.d4 Sf6 2.c4 e6 3.Sc3 Gb4 4.f3 c5 Po 4...d5 5.a3
Gxc3+ 6.bxc3 gra przeszłaby do mało popularnego obecnie Wariantu
Sämischa w Obronie Nimzowitscha. 5.d5 exd5 Inne znane z teorii i praktyki możliwości to 5...b5, 5...Gxc3+ 6.bxc3 Sh5!? 7.g3 (lub obosieczne 7.Sh3 Hh4+ 8.Sf2 Hxc4 9.e4 Hxc3+ 10.Gd2) 7...d6 oraz 5...Sh5.
6.cxd5 d6 7.e4 0–0 8.Gg5 We8 9.Ge2 Pozycja przypomina Obronę Nowoczesny Benoni z nietypowo ustawionym „czarnopolakiem” czarnych.
9...Sbd7 Grając 9...He7 lub 9...a6 czarne mogłyby się dowiedzieć, jak przeciwnik zamierza kontynuować rozwój skrzydła królewskiego.
10.Sh3 Se5 11.Sf2 h6 12.Ge3 Sg6 13.Hd2 a6 14.0–0 Sh5 Manewry czarnej konnicy w tej partii nie budzą zaufania. Lepsze np. 14...Ga5 15.a3 Gd7 16.Wfb1 b5 17.b4 Gb6.
15.g4 Sf6 16.g5 hxg5 17.Gxg5 Ha5? Hetman niepotrzebnie oddala się od skrzydła królewskiego. Wciąż można było stawiać opór grając np. 17...Hc7 18.Kh1 Sh7 19.Ge3 b5 20.Wg1 Ga5 21.f4 b4.
18.Gxf6!? Narzucający się ruch, ale być może jeszcze lepsze było 18.Kh1 Sh7 19.Ge3 Gd7 20.Wg1 Gb5 21.f4 z przewagą białych.
18...gxf6 19.Kh1 Kg7 20.Wg1 Wh8 21.Gd3 Warte rozpatrzenia było 21.Wg3 Hd8 22.f4 Kf8 23.Wf1 f5 24.Wg5.
21...Wh5? Po odejściu króla 21...Kf8 czarne nie były jeszcze skazane na porażkę, np. 22.f4 c4 23.Gxc4 Gd7 24.Wg3 Ke7 itd.
22.f4 Gxc3 23.bxc3 f5? Przyśpiesza przegraną.
25...Gd7 26.exf5 We8
27...Kxh5 28.fxg6 c4 28...fxg6 29.Wg5+ +-
29.Wg5+ Kh6 30.gxf7 Hxc3 31.fxe8H Hxa1+ 32.Kg2 Gxe8 33.Sg4 mat (1–0)
Wywiad ukazał się w miesięczniku "Panorama Szachowa".
Tomasz Lissowski
Vistula Chess Monthly
