Felietony 2016

Felietony

Nie-szkocka

Od dawna wiadomo, że po 1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.d4 należy grać 3...exd4 przechodząc do partii szkockiej. Praktyka udowodniła, że to jest najlepsze rozwiązanie i dlatego tak mówi teoria. Już w połowie XIX wieku było jasne, że 3...Sxd4 jest słabe. Oto przykładowa partia:

Morphy,P - NN [C44]
New Orleans 1850

1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.d4

3...Sxd4 4.Sxe5 Se6 5.Gc4 Sf6

6.Sxf7 Kxf7 7.Gxe6+ Ke8 8.Gb3 Gc5 9.e5 He7 10.0-0 Sg8

11.Sc3 c6 12.Se4 b5 13.Sd6+ Kd8

14.Gg5 1-0 W obliczu wariantu 14...♘f6 15.♘f7+ ♔c7 16.exf6 gxf6 17.♗f4+ d6 18.♘xh8 prowadzącego do straty wieży i skoczka, czarne poddały.

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski