Mistrz Waldemar Świć uczy
Uniwersytet Techniki Szachowej (47)
W tym odcinku zajęcia poprowadzi Ulf Anderssson, ongiś czołowy szachista świata. Jego specjalnością była gra pozycji z minimalną przewagą. Jak zobaczymy, podobnie jak Wielki Smysłow, Andersson potrafił także stworzyć "coś z niczego". Tam, gdzie inni zasypiali z nudów, Ulf wychwytywał cień choćby szansy i konsekwentnie prowadził partię do zwycięskiego końca. Partie mogą nie wyglądać tak efektowne, jak wiele innych oglądanych na tych łamach, ale nie samymi fajerwerkami człowiek żyje...
Andersson,U - Franco Ocampo,Z [A16]
Buenos Aires 1979
1.Sf3 Sf6 2.c4 g6 3.Sc3 d5 4.cd5 Sd5 5.e4 Sc3 6.dc3 [Można oczywiście przejść do głównego wariantu Obrony Grunfelda po 6.bc3, ale Andersson nie grywa tego typu pozycji. 6...Hd1+ 7.Kd1
Powstała idealna dla stylu gry Anderssona. Niewielka przewaga w pozycji do manewrowania, bez hetmanów. 7...f6 7...Gg4!? 8.Ge3 e5 9.Sd2 Można także 9.Gc4 9...Ge6 10.Gc4 Gc4 Być może lepsze było 10...Kf7!? 11.Sc4 Sd7
Czarne zamierzają zagrać Gc5
12.b4! Odbiera czarnym możliwość uproszczenia pozycji. 12...Sb6 13.Sa5 0-0-0+ 14.Kc2 Ge7 Lepsze było 14...h5!? aby zagrać Gh6 pozbywając się słabo stojącej figury.
15.a3 f5?
Poważny błąd, powstaje końcówka z najgorszym dla czarnych stosunkiem materiału- skoczek przeciwko czarnopolowemu gońcowi. Lepsze było 15...Sd7 z dalszym f5
16.Gb6! ab6 17.Sc4? Gf6 Niczego nie wnosi 17...fe4 18.Wae1 Whf8 19.Whf1? i czarne zostają ze słabym pionkiem e5.
18.a4! Umacnia pozycję skoczka. 18...Gg7 19.Whe1 Whe8 20.b5 f4 Pozycja czarnych jest beznadziejna. 21.a5 ba5 22.Wa5 b6 23.Wa7 Gf6 24.Wea1 We6 25.W1a6 Wde8 26.Kb3 Gd8 27.Wa8+ Kd7 28.Wa2 Gf6 29.Wd2+ Ke7 30.Wa7 Wc8 31.Wd5 Ke8 32.h3 Ke7
Wykorzystując groźby taktyczne białe idealnie ustawiły wieże spychając czarne do głuchej obrony.
33.Sb2!
Decydujący manewr 33...Ke8 34.Sd3 Gg7 35.c4 Gf6 36.c5!+- bc5 37.Sc5 We7 (37...Wb6 38.Sd7) 38.Wa6 Gh8 39.Kc4 Gg7 40.f3 Wb8 41.Se6 Gf6 42.Wc6
Czarne poddały się. W tej symfonii białych pól pozostała im wyłącznie rola widza. Grozi 42.Wdc5 Wc8 43.b6
Andersson,U - Tempone,M [A16]
Buenos Aires 1979
1.c4 Sf6 2.Sc3 g6 3.Sf3 d5 4.cd5 Sd5 5.e4 Sc3 6.dc3 Hd1+ 7.Kd1 c5
Znajoma pozycja. Tym razem czarne próbują innej możliwości, która nie daje więcej niż zagrana w poprzedniej partii. 8.Ge3 b6
9.a4! Znajomy sposób na zaakcentowanie gry po białych polach. 9...Sc6 10.Gb5 Gd7 11.Kc2 Gg7 12.Whd1 a6 Pozbywając się natrętnego gońca, ale jednocześnie osłabiając strukturę pionkow. 13.Gc4 Gg4 14.h3 Gf3 15.gf3
Białe zostały z parą gońców, a czarne nie mają w zamian jakiejkolwiek rekompensaty. Osłabienie struktury pionkowej białych nie daje się w żaden sposób wykorzystać. 15...0-0 16.f4 Wa7 17.e5 a5
Ostateczna kapitulacja. Białe mogą bez przeszkód realizować swój plan. 18.Wd2 e6 19.Wad1 Wc8 20.Kb3! Gf8 21.Gb5 Wcc7 22.Gc6 Wc6 23.Kc4 Prawda, że manewr był bardzo prosty? 23...Ge7 24.Wd7 Wcc7 25.Wc7 Wc7 26.Kb5 Wc8 27.Wd7 Kf8 28.Kb6 Ke8 29.Wb7 Gd8+ 30.Kb5 c4 31.Gc5
Czarne poddały się, gdyż nie mają pożytecznych posunięć.
Dla każdego, kto chciałby podwyższyć jakość swej gry, te partie, oraz podobne, powinny stać się stałym elementem w treningu.
Trener I klasy MF Waldemar Świć
http://szachowavistula.pl/vistula/
Copyright Adam Umiastowski & Tomasz Lissowski 2006
Pismo utworzone dnia 26-12-1997