Magia pionkówek

Końcówki pionkowe wbrew pozorom nie są łatwe, ale często ładne i interesujące. Gra w pozycji Grigoriewa z 1923 roku wymaga precyzji przy zbijaniu pionów. Kluczem do zrozumienia prawidłowych manewrów jest opanowanie zasad opozycji.

Grigoriev
Sahmaty, 1923

Posunięcie białych remis

1.Kc2 Ka5 Remisuje także 1...Kc5 2.Kb3= ( 2.a5! d5=).
2.Kb3 Przegrywa 2.c5? dxc5 3.Kb3 a2 4.Kb2 ( 4.Kxa2 Kxa4 5.Kb2 Kb4 6.Kc2 Kc4! 7.Kd2 Kb3-+) 4...Kb4! 5.Ka1 Kb3! 6.a5 c4-+.
2...a2 3.Kb2! Niezwykle ważna subtelność. Po 3.Kxa2 Kxa4 4.Kb2 Kb4 5.Kc2 Kxc4 czarne mając opozycję i wolnego piona wygrywają.
3...Kb4 Do remisu prowadzi 3...Kxa4 4.c5! dxc5 ( 4...a1H+ 5.Kxa1 dxc5 6.Ka2! opozycja =) 5.Kxa2 Kb4 6.Kb2 Kc4 7.Kc2 opozycja =.

4.Ka1! Bicie piona 4.Kxa2? oddawało opozycję i przegrywało po 4...Kxa4-+.
4...Kxc4 Po biciu 4...Kxa4 białe zmieniały sytuację poświęcając piona 5.c5! dxc5 i biły 6.Kxa2 z opozycją.
5.Kxa2 d5 Remisowało 5...Kb4 6.Kb2 Kxa4 7.Kc3=.
6.Kb2 1/2-1/2 Po 6.♔b2 ♔b4 7.♔c2 ♔xa4 8.♔d3 ginie czarny pion.

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Vistula Chess Monthly

Logo Vistula