Numer 3/2008 niemieckiego kwartalnika "KARL" (Das Kulturelle Schachmagazin) niemal w całości poświęcony jest olimpiadom szachowym. W numerze znajdujemy monograficzne artykuły poświęcone wszystkim olimpiadom rozegranym na ziemi niemieckiej. (Hamburg 1930, Monachium 1936, Monachium 1958, Lipsk 1960, Siegen 1970). Oczywiście nie brakuje również tekstów związanych ze zbliżającą się olimpiadą w Dreźnie.
Uwagę polskiego czytelnika przyciąga jednak artykuł "Herkulisches Projekt" pióra Harry'ego Schacka, w którym redaktor naczelny "Karla" komplementuje polskiego autora Wojciecha Bartelskiego oraz jego monumentalną stronę internetową o wszystkomówiącej nazwie "Olimpbase".
Olimpiady szachowe to nie tylko jedne z największych imprez szachowych, lecz również długa tradycja. Ich oficjalny początek to Londyn 1927. Od tamtej pory przez ponad 80 lat reprezentacje rozmaitych krajów zdobywały puchar Hamiltona - Russella, rozmaici gracze wygrywali klasyfikację za najlepszy wynik na szachownicy, rozegrano tysiące partii, miały miejsce niezliczone epizody o znaczeniu politycznym, kulturalnych lub po prostu międzyludzkim. FIDE w niewielkim stopniu - jeśli w ogóle - potrafi dokumentować przeprowadzane przez siebie zawody. Jakkolwiek napisano wiele książek poświęconych olimpiadom, to przecież wiele danych statystycznych zostało opracowane niedostatecznie. Sam przedruk wszystkich partii rozsadziłby wszelkie dopuszczalne ramy.
Ta góra danych najlepiej daje się obrabiać z pomocą internetu. Zawdzięczamy to Wojtkowi Bartelskiemu, że większa część danych statystycznych, włączając w to większość wszystkich (!) partii oficjalnych i nieoficjalnych olimpiad, została zabezpieczona. W swym herkulesowym projekcie www.olimpbase.org Polak stworzył interaktywną platformę, która dziś jest źródłem informacji związanych z olimpiadami. Setki miłośników szachów z całego świata przyczyniły się do budowy tej strony i do uporządkowania danych pozbawionych błędów. Strona nie tylko podaje wyniki, ale również odpowiada niemal na wszystkie pytania: która partia była najkrótsza? kto zremisował najwięcej partii? jaki był rezultat urzędującego mistrza świata? Nic chyba nie zostało opuszczone.
Każda olimpiada pozwala się osobno wywoływać. Czytelnik otrzymuje informacje o przebiegu turnieju, może poznać poszczególne wyniki dowolnej drużyny z oglądanej tabeli oraz może poznać przebieg dowolnej wskazanej partii. Podani są zwycięzcy klasyfikacji indywidualnej na poszczególnych szachownicach, przytoczone są spisy literatury, a niekiedy załączone fotografie. Jakie były wyniki wskazanego kraju na wszystkich olimpiadach lub jakie były wyniki wskazanego gracza podczas jego wszystkich olimpijskich startów - wszystkie dane są ze sobą powiązane i możliwe do odczytania przez wskazanie myszką. W zakładce "What is missing" wykazane są brakujące dane. Dotyczy to wielu zapisów partii z wcześniejszych olimpiad, czasem nieznane jest nazwisko sędziego, niekiedy - dokładne miejsce rozgrywek.
Swój apetyt na statystyki Bartelski zaspokoił przez zgromadzenie danych odnośnie innych rozgrywek drużynowych: mistrzostwa świata, mistrzostwa Europy, mistrzostwa Azji, korespondencyjne mistrzostwa świata i korespondencyjne olimpiady, rozgrywki seniorów i szachistów niedowidzących i wiele innych. Na stronie Olimpbase można znaleźć niemal wszystko, co dotyczy szachowych rozgrywek drużynowych.
Olimpbase nieprzerwanie rośnie. Obecnie liczy 220353 stron. Niewiarygodne, ale to osiągnięcie jest zasługą jednego człowieka. Z szefem strony Olimpbase miesięcznik "Karl" przeprowadził krótki wywiad:
KARL - Kiedy rozpoczął Pan pracę nad swoją stroną? Co było przyczyną tej kolosalnej pracy?
WOJTEK BARTELSKI - Zbieranie materiały rozpocząłem we wrześniu 2003 roku. Strona wystartowała 21 kwietnia 2004 roku. Impulsem do podjęcia tego wyzwania był mój sentyment do rozgrywek drużynowych; imprezy indywidualne nie pociągają mnie tak bardzo.
KARL - Jaki jest Pana osobisty stosunek do Olimpiad?
W. B. - Są to fantastyczne imprezy z niepowtarzalną atmosferą. Odkąd nie odbywają się turnieje pretendentów, która ja zresztą bardzo ceniłem, olimpiady to jedyne poważne turnieje, podczas których nie idzie o pieniądze. Zmiany regulaminowe, które znajdą zastosowanie podczas olimpiady w Dreźnie w 2008 roku (mniej graczy, mniej rund, punkty meczowe) niezbyt mi odpowiadają, ale najbardziej nie podoba mi się system szwajcarski, który powoduje dużą przypadkowość rezultatów.
KARL - W jaki sposób zgromadził Pan tak wiele materiału? Czy posiada Pan dużą bibliotekę?
W. B. - Moja biblioteka jest doprawdy niewielka, posiadam 50 do 60 książek. Olimpbase nie rozwinęłaby się tak wspaniale, gdyby nie pomoc setek entuzjastów szachowych z całego świata, którzy dobrowolnie okazali mi pomoc, przysyłając nieznane mi materiały.
KARL - Czy ma Pan wsparcie FIDE ?
(Vistula - he, he, he.)
W. B. - Nie.
KARL - oprócz olimpiad opracował Pan statystyki wielu innych zawodów drużynowych...
W. B. Tak, chociaż niektórych danych wciąż brakuje, jak to można przeczytać w "What's missing". Niestety te informacje nie są łatwe do zdobycia, a część z nich zapewne na zawsze zaginęła. Przy tym zajęciu mój zapał do zbieractwa rośnie i rozszerzam obecnie moją stronę na wszystkie rozgrywki drużynowe, co oznacza dużą ilość pracy.
KARL - Ile czasu zainwestował Pan w swoją stronę internetową?
W. B. - Zbyt wiele, jeśli to pytanie zadać mojej żonie (uśmiech). Każdego roku przeznaczyłem na to tysiące godzin. Mam swój zawód i rodzinę, ale resztę wolnego czasu co do minuty przeznaczam na Olimpbase.
KARL - Ile osób odwiedza Pana stronę?
W. B. - Średnio 200 osób dziennie, w czasie olimpiady - ponad tysiąc.
KARL - Ile czasu potrzebuje Pan, by aktualizować stronę podczas olimpiady?
W. B. - Myślę, że przy maksymalnym wysiłku mógłbym dostarczyć dzienne raporty, ale bez dokładnych wyników indywidualnych. W niedługi czas po olimpiadzie na stronie pojawią się wszystkie potrzebne dane.
Wywiad przeprowadził Harry Schack.
Miesięcznik "Karl" , vol. 3/2008, str. 62-63.
