DRUŻYNOWE MISTRZOSTWA EUROPY

W SZACHACH...

     Pierwsze drużynowe mistrzostwa Europy rozegrane były w dniach 22-27 sierpnia 1957 roku. W Wiedniu spotkały się reprezentacje czterech państw, każda złożona z 10 zawodników i 2 rezerwowych, rozegrano 6 rund systemem dwukołowym.
     Drugie i trzecie mistrzostwa Europy rozgrywano podobnie, ale do finału kwalifikowało się 6 drużyn, a ilość rund wyniosła 10. W Oberhausen (RFN) w 1961 roku, w Hamburgu (RFN) w 1965 roku, 1970 roku mistrzostwa odbywają się w Kapfenberg (Austria), w kolejnym finale mistrzostw (Bath 1973) gra drużyna polska, w turnieju ( grało, 8 drużyn, na ośmiu szachownicach.
     Do następnych finałów mistrzostw Europy Moskwa 1977, Skara 1980, Plowdiw 1983, Polska nie kwalifikuje się.
     Począwszy od turnieju w Hajfie (1989) w Mistrzostwach Europy zaczyna obowiązywać system szwajcarski, dystans 9 rund. W 1989 roku, gra się na sześciu szachownicach, od roku 1992 drużyna składa się z 4 graczy i jednego rezerwowego. Początkowo o kolejności decydują „małe” punkty, natomiast w roku 2003 obowiązuje punktacja meczowa, 2 za zwycięstwo, 1 za remis w meczu.
     W Hajfie (1989) Polska zdobywa 17 miejsce. W Debreczynie (1992) Polacy zajmują 23 miejsce. W Puli (1997) wygrywa Anglia przed Rosją, Polska jest na pozycji 12. Odtąd Mistrzostwa rozgrywane są co dwa lata, na przemian z Olimpiadami. W Batumi (1999) wygrywa Armenia, Polacy zajmują miejsce 16. W 2001 roku zawody odbywają się w León. Triumfuje drużyna Holandii, Polska jest 13. W Plowdiw (2003) na pierwsze miejsce wraca Rosja, Polska awansuje do pierwszej dziesiątki (9 miejsce). W 2005 roku Polacy przy udziale 40 drużyn zajmują miejsce 6, wygrywa Holandia. W greckim Heraklion (2007) drużyna polska kończy zawody na czwartym miejscu za Rosją, Armenią i Azerbejdżanem. Po 34 latach zostaje wyrównany (jeśli nie poprawiony) rekordowy wynik z Bath.
     W 2009 w Nowym Sadzie wygrywa Azerbejdżan, Polska jest siódma, w Porto Carras (2011) wygrywają Niemcy, Polacy zajmują ósme miejsce.
     Drużynowe mistrzostwa Europy kobiet po raz pierwszy rozegrano w Debreczynie (1992), na dystansie 9 rund, walczyły drużyny składające się z dwóch zawodniczek i jednej rezerwowej. Początkowo ważniejsze są „małe” punkty, a od 2003 roku stosowane są punkty meczowe. W pierwszym występie reprezentacja Polski (Agnieszka Brustman, Hanna Ereńska – Radzewska, Krystyna Dąbrowska) zdobyły 4 miejsce. W Puli (1997) Polska jest 10., wygrywa Gruzja. W Batumi (1999) wygrywa reprezentacji Słowacji, Polska jest na miejscu 15. W León (2001) Polki osiągają 4. miejsce, wygrywa Francja. Turniej w Plowdiw (2003) jest ostatni z meczami na dwóch szachownicach; wygrywa Armenia, Polska jest 4.
     W Göteborgu (Szwecja) reprezentacja Polski (Iweta Radziewicz, Monika Soćko, Jolanta Zawadzka, Joanna Dworakowska, Marta Zielińska) zajmuje bezapelacyjnie pierwsze miejsce, wyprzedzając Gruzję i Rosję. To największy sukces polskich szachów kobiecych uzyskany kiedykolwiek w klasyfikacji drużynowej.
     W 2007 roku reprezentacja Rosji wygrywa, Polska zajmuje drugie miejsce. Rok 2009 (Nowy Sad) przynosi 8 miejsce; złoto wygrywa Rosja. 2 lata póxniej polska drużyna (Monika Soćko, Jolanta Zawadzka, Joanna Majdan – Gajewska, Karina Szczepkowska – Horowska, Katarzyna Toma), zajmuje 2 miejsce.
     Podczas drużynowych mistrzostw Europy w szachach przyznawane są również medale za wyniki indywidualne. Na tym polu reprezentantki i reprezentanci Polski zdobyli kilka złotych medali: Aleksander Wojtkiewicz (1989), Monika Soćko (2005) i Tomasz Markowski (2005).
     Mistrzostwa Europy stały się ważną imprezą szachów europejskich, tworząc hierarchię szachową państw uczestniczących.

Drużynowe mistrzostwa Europy mężczyzn
Drużynowe mistrzostwa Europy kobiet

http://szachowavistula.pl/vistula/

e-mail

Valid XHTML 1.0 Transitional