ID #2303

Wieżówka Korcznoja

http://szachowavistula.pl/vistula/wiezowkakorcznoja.htm

 

W poniższej partii Wiktor Korcznoj pokazał siłę wolnego piona w końcówce wieżowej. Można też traktować tę końcówkę jako przykład dla zasady dwóch słabości w końcówce. Zazwyczaj końcówkę można wygrać, gdy strona słabsza ma co najmniej dwie słabości, albo uda się je wytworzyć. Broniony wolny pion u strony silniejszej jest traktowany w tej teorii jako słabość u przeciwnika.

Korchnoi - Timman
Hilversum, 1982

Posunięcie białych

1.Kg2 Kf6 2.Kg3 Ke5 3.Kg4 f6 4.h4 Kd6 Można odnieść wrażenie, że czarne wkrótce zdobędą wolnego piona.

5.Wb6+! Ke5 5...Kd5 6.f4+-. Dla porządku pokażemy wygraną po biciu piona b7: 5...Kc7 6.Wxe6 Kxb7 7.Wxf6 i pion g6 ginie.
6.f3 Kd5 7.f4! e5

8.f5! gxf5+ 9.Kxf5 Kd4 10.h5 e4 11.Kf4 Król asystuje czarnemu pionowi, aby nie dopuścić do jego promocji.
11...Kd3 12.h6 e3 13.Wb3+ Kd2 Po 13...Kc4 białe wygrywają grając na obu skrzydłach: 14.Wb1 e2 15.h7 Kd3 16.Kf3 We8 17.Wh1 Kd2 18.Wh2 We3+ 19.Kf4 We8 20.Kf5 Wh8 21.Kxf6 Kd1 22.Wh1+ e1=H 23.Wxe1+ Kxe1 24.Kg7 i promują jednego z pionów na hetmana.
Pewne wyobrażenie o metodzie wygrywania może dać lektura artykułu Hetman wygrywa z wieżą.
14.Wxe3 Wxb7 15.Wh3

1-0

Paweł Z. Kruza i Adam Umiastowski

Tagi: końcowka wieżowa

Podobne wpisy:

Nie możesz komentować tego wpisu