Wiele lat temu na Mistrzostwach Stanów Zjednoczonych miał miejsce zabawny przypadek. Podczas kolejnej rundy doświadczony mistrz międzynarodowy Robert Byrne spotkał się z najmłodszym uczestnikiem turnieju, dwudziestolatkiem ostrzyżonym na "jeża", wysokim i chudym. Partia, podobnie jak 5 pozostałych, była na bieżąco komentowana w biurze prasowym przez arcymistrza Rossolimo, szachistę o ustalonej marce, kilkukrotnego uczestnika szachowych olimpiad, który miał zaszczyt przegrać turniejową partię z legendarnym kubańskim mistrzem świata Raoulem J. Capablanką. Komentatorowi pomagało w jego analizach jeszcze kilku szachistów o znanych nazwiskach.
W pewnym momencie młodzieniec ofiarował Byrnowi skoczka, dostając za niego 2 piony, które stanowiły osłonę białego króla. Widzowie obserwujący żywo przebiegającą partię byli zgodni, że atak jest niepoprawny i że Byrne wkrótce zapisze na swoje konto kolejny punkt. W biurze prasowym arcymistrz Rossolimo demonstrował dziennikarzom jeden za drugim warianty, wszystkie kończąc oceną: Byrne wygrywa. Jego wykład został przerwany dopiero przez posłańca niosącego najświeższe informacje z oddalonej sali gry: Robert Byrne poddał partię po tym, gdy jego młody przeciwnik wykonał dwa zaskakujące i wyjątkowo mocne posunięcia.
Straszna wpadka komentatora... Na usprawiedliwienie Nicka Rossolimo można podać, że młodzieńcem, który rozgromił pozycję Roberta Byrne, był Robert Fischer, gracz o fenomenalnych zdolnościach i pracowitości fanatyka. Przed turniejem, w którym miał miejsce opisany epizod, Fischer "zdążył" dwukrotnie (lata 1959 i 1962) awansować do ósemki pretendentów. Wtedy jednak było kilku od niego lepszych: Tal, Petrosjan, może Keres. Lecz w 1972 roku Fischer przełamał hegemonię szachistów radzieckich, bijąc w meczu o mistrzostwo świata w Reykjaviku Borysa Spasskiego.
W pozycji na diagramie Fischer rozpoczął atak od 15...S:f2, po czym nastąpiło 16. K:f2 Sg4+ 17. Kg1 S:e3 18. H:d2 S:g2! ("Siedziałem i zastanawiałem się, dlaczego Fischer wybrał jawnie dla siebie niekorzystny wariant. Wtem nastąpiło 18...S:g2. Ten oślepiający ruch był nokautującym ciosem." - R. Byrne) 19. K:g2 d4! 20. S:d4 Gb7+ 21. Kf1 (Analizy Fischera pokazują wygraną czarnych po 21.Kg1 i 21.Kf2.) 21...Hd7! i białe poddały się. Po 22.Hf2 wygrywa 22...Hh3+ 23.Kg1 We1+! 24.W:e1 G:d4+, a jeśli 22.Sdb5, to 22...Hh3+ 23.Kg1 Gh6.
