ID #1971

Studium Dawida Przepiórki

http://szachowavistula.pl/vistula/studiumprzepiorki.htm

 

Od 20 lat Adam Umiastowski organizuje w szkole na Bielanach w Warszawie turnieje szachowe dla dzieci, młodzieży i dorosłych, które obecnie nazywane są Memoriałami Dawida Przepiórki. Tych, którzy nie słyszeli jeszcze o mistrzu Przepiórce zachęcamy do przeczytania kilku książek:
Tomasz Lissowski, Jerzy Konikowski, Jerzy Moraś, Mistrz Przepiórka, Wydawnictwo Penelopa, Warszawa 2013,
Tadeusz Wolsza, Arcymistrzowie, mistrzowie, amatorzy... Słownik biograficzny szachistów polskich, tom I, Wydawnictwo DiG, Warszawa 1995,
W. Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom II, Warszawa 1987, str. 985-988.

W tym felietonie pokażemy studium warszawskiego mistrza, które żadnej nagrody w konkursach kompozycji szachowej zdobyć nie mogło, ale może przydać się kiedyś podczas rozgrywania partii turniejowej. Na zakończenie artykułu przytoczymy trochę informacji z głównego żródła wiedzy polskich polityków i dziennikarzy.


Przepiórka, Dawid
1933

Białe zaczynają i wygrywają

1.Wxg6+ Kf7 2.h7 Wb2+ 3.Kg3 Wb3+ 4.Kg4 Wb4+ 5.Kg5 Wxb5+ 6.Kh6 Wb1 7.Wg7+ 7.Wf6+? Ke7! 8.Wf5 Wb8 9.Wg5 Wh8
7...Kf6 8.Wg1!! 1-0

A w „Wikipedii” możemy przeczytać:
„Dawid Przepiórka (ur. 22 grudnia 1880, zm. w I poł. 1940 r. w Palmirach k. Warszawy) – polski szachista i kompozytor szachowy pochodzenia żydowskiego, złoty medalista olimpijski, mistrz Polski, wicemistrz świata amatorów, działacz szachowy.

Biografia

Syn Izraela Przepiórki, bogatego warszawskiego inwestora budowlanego i Dwojry (Debory) Kon, córki lubelskiego rabina Szneura Zalmana Ladiera. Uznawany był za "genialne dziecko" – w 1892 r. rozegrał pokazową partię z mistrzem Janem Taubenhausem, którą wygrał. W 1895 r. opublikował swoje pierwsze zadania (dwuchodówki) w "Kurierze Warszawskim". Maturę uzyskał eksternistycznie w VI Męskim Gimnazjum Męskim w Warszawie. W latach 1903–1905 studiował na wydziale matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1905–1914 przebywał w Niemczech, kontynuując studia na uniwersytecie w Getyndze, a następnie w Monachium. Lata I wojny światowej spędził w Szwajcarii. Uzyskany na turnieju w Coburgu w 1904 r. tytuł mistrza pozwolił mu uczestniczyć w turniejach międzynarodowych.
W pierwszych dekadach XX wieku był uczestnikiem prestiżowych turniejów czołówki światowej. Największe indywidualne sukcesy odniósł w 1926 roku. Wygrał wówczas turniej w Monachium (przed Jefimem Bogolubowem i Rudolfem Spielmannem) oraz zwyciężył w pierwszych mistrzostwach Polski w Warszawie. W 1928 r. zajął II miejsce (za Maxem Euwe) podczas oficjalnych mistrzostw świata amatorów w Hadze, zdobywając tytuł wicemistrza świata.
Był członkiem polskiej "złotej" drużyny olimpijskiej, która w 1930 r. w Hamburgu zdobyła złote medale, a rok później w Pradze – srebrne. Przepiórka osiągnął bardzo dobre rezultaty, odpowiednio 9 pkt (z 13 partii) i 10 pkt (z 17 partii).
Wśród miłośników szachów na całym świecie Przepiórka jest znany głównie jako autor kompozycji szachowych, specjalizujący się zwłaszcza w wielochodówkach. Opublikował około 160 zadań. Wychował wielu znanych problemistów, jego uczniami byli m.in. Marian Wróbel, Leon Tuhan-Baranowski i Aleksander Goldstein.
Był również działaczem szachowym, stał na czele Komitetu Organizacyjnego, który doprowadził do powstania Polskiego Związku Szachowego. Był wieloletnim wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego i mecenasem, który wspierał finansowo PZSZach.
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w organizacji szachowej olimpiady w Warszawie w 1935 roku. W 1936 r. został pierwszym w historii Polakiem, który otrzymał tytuł Honorowego Członka Międzynarodowej Federacji Szachowej.
W styczniu 1940 r. wraz z innymi miłośnikami szachów (ok. 30 osób) został aresztowany przez gestapo w kawiarni szachowej mieszczącej się w prywatnym mieszkaniu Franciszka Kwiecińskiego przy ulicy Marszałkowskiej 76 (róg Hożej). Cała grupa przebywała w areszcie śledczym przy ul. Daniłowiczowskiej. Tam Przepiórka wygłosił swój ostatni wykład poświęcony końcówkom: król i pion przeciwko królowi. Aresztowany wraz z Przepiórką Zygmunt Szulce kilka lat po wojnie opublikował wspomnienie o tych wydarzeniach. Podsumowując wywody Przepiórki, Szulce stworzył termin "linia Przepiórki". Część szachistów aresztowanych na Daniłowiczowskiej została po kilku dniach wypuszczona. Osoby pochodzenia żydowskiego zostały przewiezione do więzienia Pawiak i w okresie styczeń–kwiecień 1940 rozstrzelane przez Niemców podczas masowych egzekucji w Palmirach. Najbardziej prawdopodobna data śmierci Dawida Przepiórki to 22 stycznia 1940.
Prócz niego w Palmirach zostali zabici również inni aresztowani u Kwiecińskiego szachiści: Stanisław Kohn, Achilles Frydman, Mojżesz Łowcki, Moryc Abkin i inż. Jakub Rabinowicz (zięć Dawida Przepiórki).
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1929 r., zajmował wówczas 15. miejsce na świecie.”

Tagi: Dawid Przepiórka

Podobne wpisy:

Nie możesz komentować tego wpisu