Maksyma: "Z młodzieżą - do końcówki" znana jest każdemu
szachiście o większym stażu. Z powiedzenia tego wynika, że młody
gracz z reguły bywa groźny w taktycznej walce, lecz im bliżej końca
partii, im mniej bierek pozostaje na szachownicy, tym łatwiej
będzie go przełamać, bowiem ujawni się różnica w doświadczeniu i
wiedzy. Ogromnie rozwinęła się szachowa literatura, dziś każdy może
nabyć książki poświęcone dowolnemu aspektowi gry, a przecież nadal
spotyka się młodych zawodników, którzy nie umieją i nie lubią grać
końcówek. Tymczasem w meczu z rutynowanym Aleksandrem Bielawskim
(mistrzostwa świata FIDE) to nasz młody arcymistrz Bartłomiej
Macieja wystąpił w roli profesora gry końcowej. W drugiej "zwykłej"
partii meczu długo bronił gorszej końcówki skoczkowej i zmusił
rywala do błędu. Remis!
W pierwszej partii dogrywki Bielawski miał niewielką przewagę,
lecz około 40. posunięcia popełnił kilka niedokładności i przegrał.
Wciąż jeszcze mógł mieć nadzieję, gdyż w kolejnej partii grał
białymi. W pogoni za mirażem zwycięstwa arcymistrz ze Lwowa
wymieniał kolejne figury i doprowadził do końcówki z jednobarwymi
gońcami. Wtedy nastąpił popis Polaka. Aż trudno uwierzyć, że ta
arcymistrzowska rozgrywka, którą można pokazywać na zajęciach
szkoleniowych, zajęła Maciei zaledwie kilka minut. To się nazywa
technika gry!
Bielawski - Macieja
New Delhi 2000
46.Kc3 Ga4! (wymuszone, ale bardzo silne) 47.h4 g5 48.Ge2 g:h4 49.g:h4 a2! 50.Kb2 Gb3! (przywiązuje króla do pionka) 51.Gf3 Kc7 52.Gg2 Kb6 53.e5 (w przeciwnym razie czarny król powędruje aż do g4 i zdobędzie białe pionki) 53...d:e5 54.f:e5 f:e5 55.d6 Ge6 56.Ka1 Kc5 57.d7 (by wreszcie zlikwidować "kotwicę" na a2) 57...G:d7 58.K:a2 Kd4 59.Kb2 e4 60.Kc2 Gg4 61.Kd2 e3+ 62.Ke1 Ke5 i Bielawski poddał partię, a zarazem mecz. 0-1 Nie pomaga 63.Gf1 Kf4 64.Ge2 G:e2 65.K:e2 z powodu 65...h5! 66.Ke1 Kf3 67.Kf1 Kg3 68.Ke2 K:h4 69.K:e3 Kg3 i pionek "h" zamienia się w hetmana.