W dawnych czasach, gdy szachami w ZSRR rządzili wszechwładni urzędnicy, a wynikami sportowców interesowały się wysokie czynniki polityczne, młodzi gracze natrafiali na rozmaitego rodzaju przeszkody, mające im utrudnić zburzenie utrwalonej hierarchii. Gdy Kasparow w połowie lat 80. szturmował pozycję Karpowa, trafiał na mur niechęci funkcjonariuszy Federacji Szachowej, którzy bez żenady głosili opinię, iż "obecny mistrz świata jest dobry, innego nam nie trzeba".
Kasparow znał reguły gier gabinetowych, uzyskał wsparcie Gajdara Alijewa, członka Politbiura i nie pozwolił się wyeliminować z wyścigu o najwyższy tytuł.
Zakończony niedawno super-turniej w hiszpańskim Linares pokazuje, że świat szachowy przełomu XX i XXI wieku "ma już mistrza i żadnego innego nie potrzebuje". Tym razem jednak wynika to wyłącznie z realnego układu sił w światowej czołówce - przewaga Garri Kasparowa nad potencjalnymi kandydatami do tronu mistrza świata jest przygniatająca. Na tle czempiona tylko Kramnik i Anand prezentują się na "czwórkę z minusem", cała reszta odgrywa rolę młodych adeptów, którym doświadczony profesor raz po raz udziela wykładu, a niekiedy surowo każe za niewiedzę. W rezerwie pozostaje Szirow, który w turnieju nie grał, gdyż jest obrażony na Luisa Rentero, sponsora imprez w Linares.
| M. | Nazwisko | Fed | Pkt. |
| 1. | Kasparow | Rosja | 10,5/14 |
| 2. | Kramnik | Rosja | 8,0 |
| 3. | Anand | Indie | 8,0 |
| 4. | Leko | Węgry | 6,5 |
| 5. | Topałow | Bułgaria | 6,0 |
| 6. | Iwanczuk | Ukraina | 6,0 |
| 7. | Swidler | Rosja | 5,5 |
| 8. | Adams | Anglia | 5,5 |
Adams początkowo liderował (3 z 4), ale później remisy przeplatał częstymi porażkami. Swidler pokutuje za swoje przywiązanie do obrony Gruenfelda, trudnej przy grze na najwyższym szczeblu. Iwanczuk znowu był podejrzewany, że dziwaczeje i potrafi poddać partię w remisowej pozycji. Topałow grał ofensywnie, a najmłodszy w stawce Leko po mizernym starcie potwierdził swoją reputację gracza niezwykle trudnego do przebicia.
Kasparow nieprędko odda pierwszą pozycję konkurentom. Przypomina Alechina z początku lat trzydziestych, jeśli chodzi o perfekcyjne opanowanie wszystkich elementów składowych sztuki szachowej i sportową dominację nad konkurentami. W przeciwieństwie do "Aleksandra Wielkiego" ma żelazną psychikę i nie brakuje mu motywacji do nieustannej pracy w domowym laboratorium.
Adams - Leko
Linares 1999
1. e4 c6 2. d4 d5 3. Sd2 d:e4 4. S:e4 Gf5 5. Sg3 Gg6 6. h4 h6 7. Sf3 Sf6 (w poszukiwaniu nowych ścieżek czarne rezygnują ze znanego 7...Sbd7) 8.Se5! Gh7 9. Gd3 G:d3 10. H:d3 e6 11. Gd2 Sbd7 12. f4 Ge7 13. O-O-O O-O 14. He2 c5 15. d:c5 S:c5 16. Gc3 Hc7 17. f5 e:f5 18. S:f5 Wfe8 19. Hf3 Gf8
20. S:h6+! g:h6 21. Sg4! S:g4 22.H:g4+ Kh7 23. Hf5+ Kg8 24. Hf6 Kh7 25. Hh8+ Kg6 26. h5+ 1:0.