Zmarł arcymistrz Daniel Abraham Yanofsky. W związku z tym przypominamy
tekst, który publikowaliśmy w ubiegłym roku.
Historia zna wiele przykładów, gdy zdolni młodzieńcy, omamieni mirażem
szachowej sławy, rezygnowali ze studiów uniwersyteckich lub politechnicznych,
a szachy nie odpłaciły im się w dostateczny sposób za poświęcenie życia
studiowaniu tajników "gambitów przyjętych i nieprzyjętych". Czy jednak gra
w szachy może okazać się przepustką do udanej kariery poza sportem? Bywa
i tak.
Daniel Abraham Yanofsky urodził się w 1925 roku w Brodach. Przed wojną
wyemigrował z rodzicami do Kanady. Był szachowym "genialnym dzieckiem",
w 1939 roku został mistrzem Kanady, w tym samym roku uczestniczył w
Olimpiadzie Szachowej w Buenos - Aires i na drugiej szachownicy uzyskał
najlepszy wynik (84%!), 12 wygranych przy jednej zaledwie przegranej.
Wojna, a następnie studia prawnicze sprawiły, że Daniel pozostał w szachach
amatorem, co nie przeszkodziło mu zostać ośmiokrotnym mistrzem Kanady i
(raz) mistrzem wielkiej Brytanii. Największy rozgłos przyniósł mu turniej
w Groningen w 1946 roku. Yanofsky uzyskał tam skromny dorobek 8,5 punktu
z 19 partii, ale pokonał najsilniejszego wówczas szachistę świata Michaiła
Botwinnika, zremisował ponadto z innymi reprezentantami ZSRR, Kotowem i
Smysłowem.
Niektórzy twierdzą, że sława pogromcy Botwinnika pomogła mu później w karierze
zawodowej. Jego koledzy tak rekomendowali Yanofsky'ego potencjalnym klientom:
"Poszukujesz zręcznego prawnika? Znam kogoś takiego. Nazywa się Yanofsky.
Pokonał on najlepszych Rosjan w ich własnej grze i to zanim wstąpił na
wydział prawa!".
Gdy pytano Yanofsky'ego, czy nie żal mu przerwania kariery szachowej,
odpowiadał: "Pewnie, że żal. Jednakże dzięki szachom osiągnąłem większy
sukces finansowy, niż sam Bobby Fischer".
Yanofsky - Botwinnik
Groningen 1946
1.e4 e5 2.Sf3 Sc6 3.Gb5 a6 4.Ga4 Sf6 5.O-O Ge7 6.We1 b5 7.Gb3 d6 8.c3 O-O 9.h3 Sa5 10.Gc2 c5 11.d4 Hc7 12.Sbd2 c:d4 13.c:d4 Sc6 14.d5 Sb4 15.Gb1 a5 16.Sf1 (W późniejszych latach grywano 16.a3 Sa6 17.b4 Gd7 18.ba5!? H:a5 19.Sb3 Hb6 20.Ge3 z nieco lepszą grą białych.) 16...Gd7 17.Gd2 Wfc8 (W partii z Rabinowiczem Flohr w 1939 r. zagrał 17...Sa6 18.Gc2 Sc5 i stał bardzo dobrze.) 18.G:b4 a:b4 19.Gd3 Gd8 20.Hd2 Ha5 21.Se3 b3 22.a3 Ha4 23.Sd1 b4 24.Se3 b:a3 25.W:a3 S:e4 26.Hd1 Hb4 27.W:b3 Ha4 28.Gc2 Sc5 29.Wc3 Hb4 30.Hb1 g6 31.Wc4 Hb7 32.b4 Sa6 33.W:c8 W:c8 34.Gd3 S:b4
(Skoczek zdobył piona, ale rychło wpadnie pod śmiertelne związanie, co będzie
powodem porażki.) 35.We2 Ga5 36.Wb2 Wb8 37.Sd2 Ha7 38.Sdc4 Hc5 39.S:a5 H:a5
40.Sc2 S:d3 41.W:b8+ Kg7 42.Se3 Hd2 43.Hf1 Sc5 44.Hd1 Hc3 45.Wb6 Ga4 46.Hf3
He1+ 47.Kh2 f5 48.W:d6 f4 49.Sf5+ Kf7 50.Hg4 Se4 51.Hh4 g:f5 52.H:h7+ Ke8
53.Hg8+ 1-0.
Powyższej partii nie sposób doszukać się w zbiorach partii Botwinnika, które
przygotował do druku sam ex-mistrz świata; najwyraźniej wspomnienie porażki
z kanadyjskim chłopakiem nie było zbyt przyjemne. Tekst partii otrzymałem od
Kena MacDonalda ze stanu Ontario, autora niewydanego zbioru partii Yanofsky'ego.